De watervalmethode is een projectmethodologie waarbij een project opgesplitst wordt in lineaire opeenvolgende fasen. Elke fase moet met goed gevolg worden afgesloten voordat de volgende fase gestart kan worden. De fasen zijn idee, initiatie, analyse, ontwerp, ontwikkeling, testen, implementatie en onderhoud.

De watervalmethode wordt toegekend aan een artikel van Winston W. Royce in 1970.

Enkele van de grootste voordelen van de waterval techniek zijn de eenvoud, kwalitatief goede resultaten leveren, makkelijk te managen omdat de fases een voor een worden uitgevoerd, criteria voor zowel de entry als de exit van het project zijn goed gedefinieerd, en mijlpalen en deadlines zijn goed gedocumenteerd.

Het staat in schril contrast met de Agile projectmethodologie.